Degisim

Bu güne kadar çevremdeki kişilerin sözleri benim için çok büyük önem taşırdı ,daha çok kendi hayatım yerine belki de onların istediği hayatı yaşamayı seçmiştim ,bunu bugün daha iyi görüyor ve anlıyorum .. Ve onların sözlerine o kadar önem vermişim ki bugün hiç sevmediğim bölümden mezun olarak ,bana hitap etmeyen bir işi yapıyorum. Edebiyat bölümünde daha başarılı olduğum ve sevdiğim halde sırf çevrem de edebiyatta tembel öğrenciler okur çalışkanlar matematik, fende okur diye matematik bölümünü bitirdim ,ve iktisatta okudum halbuki ben rehberlik ve psikolojik danışmanlığı bölümünde okumayı çok istiyordum .. yıllarca da bu içimde kalmıştı ta ki katıldığım bir seminerde yaşam koçluğu mesleğini öğrenene kadar … bir fırsat gelmişti önüme ..şimdi bunu iyi değerlendirmeliydim Yaşam koçu olmak en büyük amacım ve hedefim ..peki ben kendi yolculuğuma çıkmadan nasıl başkalarının yolculuklarında yol arkadaşı olabilirdim ..işte bu yüzden içsel yolculuğuma çıkmaya karar verdim Bu yolculuk bana ço

Çiğdemciğimin ''Hayatınızın gözlemcisi olun ''yazısını okurken bir şeyi farkettim .Diyordu ki Çiğdem '' Karşı tarafın manzarasının daha güzel olduğunu mu düşünüyorsunuz '' Bu bana bir şey hatırlattı ,önceden tanıdığım ya da tanımadığım insanlara bakarak yorum yapardım ,bazen keşke der özenir bazen yazık der üzülürdüm . Şimdi ise ,aslında hiç birimizin hayatlarının karşıdan göründüğü gibi olmadığını biliyorum , özendiğimiz hayatlar belki ekran koruyucusu kullanıyor ya da yazık dediklerimiz hepimizden çok daha huzurlu .. Ayrıca neden kendimizle değil de hep başkaları ile ilgileniyoruz ki ..Herkesin kendi hayatı kendi deneyimi ..Enerjimizi onlara harcadığımız kadar kendimize harcasak ..her keşke dediğimizde enerjimizi düşürerek ,kendimize değersizlik duygusunu yüklediğimizi nasıl da fark etmiyoruz .. Ya da yazık dediğimizde gizliden gizliye egomuzu beslediğimizi.. Belki onlar da bizim yerimizde olmak istiyordur .. Kimse kimsenin yerinde de olmasın ayrı

Yaş otuzbeş yolun yarısı demiş ya Cahit Sıtkı Tarancı ... ''E hadi öyleyse ,yolun yarısındasın, şükür ki sonunda değilsin'' dedim kendime :) Doğumumu kutlarken geride bıraktığım yıllara baktım önce uzun uzun ..her bir yılına ,her bi ayına ve gününe.. Keşke yerine ,iyi ki yaşamışım dedim .. Oyundaki rollerimde bazen öğretmişim bazen öğrenmişim ..Bütün oyuncu arkadaşlarıma teşekkür ettim ,her birine ayrı ayrı.... Otuzaltı yaşımda yeniden doğduğumu farkettim .. Kocaman sevgi dolu bir yüreğimin olduğu farkındalığı ile gözlerimi açtım ... Başka bir senaryoda olmayı seçtim ,bu rolümü çok sevdimmm Beni sevenleri,sevmeyenleri ,yanımda olanları ,olmayanları ,ağlatanları ,güldürenleri hepsini çok seviyorum .. artık Kendimi çokkkkkk seviyorum ,olduğum gibi olmayı ... Senaryodaki oyunculara nasıl kızardım önceden,hoşuma gitmeyen şeyleri yaptıklarında , şimdi hafifce gülümsüyorum , farkındayım diyerek ,yoluma devam ediyorum ... Hayvanlara dokunamayan ben ,şimdi hangi hayvanı alıp ev

''Çocukluğunuzdan beri iyi yaptığınız şey nedir? '' Koçluk çalışmamızda bize sorulan soruydu bu ..çok düşünmüştüm ben neyi iyi yapabiliyordum ... Dans etmekdi ilk aklıma gelen ,fakat dün toplu halde bu soruya cevap bulmaya çalışırken ,sevgili koçumuzun verdiği örnek ile birden fark ettim ki ..aslında ben yazıyordum ,yazı ile kendimi çok iyi ifade edebildiğimi biliyordum ama o ana kadar aklıma gelmemişti ..işte farkındalık dedim budur .. Evet çoçukluğumdan beri yazmayı çok seviyordum öyle ki konuşmaktan daha çok yazmayı tercih etmişimdir çoğu zaman ..aileme,arkadaşlarıma,hatta patronlarıma.. Bu bloğu açarken çok düşünmüştüm .Sevgili Burcu '' yapabilirsin çok da güzel olur ''demiş ve beni blog açma konusunda cesaretlendirmiş ,hatta blogu açıp ,''hadi bakalım başlıyorsun '' demişti. İlk zamanlar zevkle yazıyordum ,sonra birden - o kadar güzel yazılar varki benim yazdıklarım ne ki deyip ,daha çekimser kalmış ve durmuştum .. İşte bu düşünce f