Degisim

''Of..ne zormuş bu yürümek ..düş kalk düş kalk..,ben en iyisi vazgeçeyim..'' diyen bir bebek hiç duydunuz mu ? Hayır di mi..çünkü korku ,endişe yaşamıyor ki ..kafasında bin tane soru üretmiyor ..nasılsa yürüyebilecek ..ve o kadar emin ki kendinden .. Peki biz ne yapıyoruz ? İsteklerimiz olmadığında ..ya da yolunda gitmeyen bir olayla karşılaştığımızda ..binlerce düşünce oluşturmakta ,bizden daha başarılı hiç bir tür yoktur..hele olumsuzluk üretmeye bayılırız .. Yok ya zaten ben ne zaman mutlu olsam ,kesin bir şey çıkar ..uzun sürmez bu mutluluğum... Bende de şans mı var zaten ..bir kerede olsa kafamı kırarım.. Neye elimi atsam kurur zaten ... Bana da düzgün insan gelmez ki .. Ne güzel bilinç kayıtları oluşturuyoruz biz öyle tütütü maşallah yani bize... Hayat bu düşersinde kalkarsında önemli olan bakış açını değiştirmen .. Diyelim ki düştük ..şimdi iki bakış açısıyla bakalım .. Birincisi; Olmuyor işte ben şimdi nasıl yürüyeceğim ,bak işte kanıyor da ,canım da acıyor ,bu

Bencil bir insanı bencil yapan nedir, bu insanlara karşı ne yapılabilir? Hepimiz bencilliğe olumsuz ...bir özellik olarak bakarız. Çevrenizde kimi zaman ne arkadaşlarını, ne ailesini, nede çocuklarını düşünmeden kendi çıkarlarına göre hareket ettiğine inandığınız insanlar vardır. Acaba bir an olsun durup bu insanların neden böyle davrandığını düşündünüz mü?Bencillik insanın doğasında var olan bir duygudur. Yeni doğan bir bebek kendi yaşamını sürdürebilmesi için başkalarına ihtiyaç duyar. Tüm ihtiyaçları karşılandığı zaman ancak size gülümeyerek bir karşılık verir. Bu kural tüm canlılar için geçerlidir. Küçük büyük farketmez tüm insanlar ihtiyaçları giderildikten sonra ancak karşısındaki kişiye bir şeyler verebilir. Bu karşılık kimi zaman bir gülümseme, kimi zaman teşekkür kimi zaman ise sevgidir. Fakat aç bir insanın karşısındakini doyurması beklenemez. Önce kendisini doyurmaya ihtiyacı vardır. Bir çoğumuz bencillik kelimesini, üzerinde hiç düşünmeden ağız alışkanlığı ile sarfederiz. S