içimdeki çoçuk

Yolu unutmuşum ..uzun zaman oldu tabi …
 Çok şükür ulaşabildim içimdeki çocuğa…
Nasıl özlemle sarıldık sıkı sıkı ..
Anlat dedi …neler yapıyorsun …
Üzgünüm çok da yorgun…tıkanıyorum ..boğazımda bir lokma varmışta ne yutabiliyorum ne çıkarabiliyorum …gözlerim de çok acıyor ,onca gözyaşından sonra..
Gözlerini kocaman açmış ,dikkatli dikkatli ve gülümseyerek beni dinliyordu …
Neden peki tüm bunlar dedi,
 SEVDİM…yanlış insanı …
Gülerek başladı söze…
 İnsanın yanlışı ,doğrusu olur mu ? Sadece bilinç düzeyleri farklıdır…seçtiğiniz pencereler bu bilinç düzeyindedir..ne mutlu seviyorsun daha çok sev ve mutlu ol .. Ağacı,yaprağı,toprağı,bulutu ,denizi,taşı,dağı,güneşi ,yağmuru bunun gibi çok örnek verebilirim daha …tüm bunları seviyorsun değil mi …
Evet…
 Güzel …onlar seni seviyor mu diye düşünüp üzülüyor musun …
 Hımm şey hayır ama ama ….
Yok öyle ama falan sen sadece kendinden sorumlusun ..asıl sevmekten vazgeçersen üzül …sen hep sev bu yol senin …
Bak sen şu afacana ..gülümserken yakaladım kendimi …
 SEVİYORUM diye fısıldadım …
Teşekkürler İçimdeki çocuk ..
 Hep var ol sevgiyle…
 teko

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hayatın Akışı

SEVMEK..

AŞK